در کتاب صالحیه ذیل حقیقه 127 چنین امده است:

چون هر زمانی استعداد او ظاهر در در قطب وقت شده و برداشت غیر او را نداشته لهذا کامل هر زمانی اولی از جمیع انبیاء واولیاست یعنی به ان زمان.

راقم آثم در جواب این کلام چه بگوید جز آنکه :

زمانی که فردی  مانند عبدالله یافعی مرشد شاه نعمه الله ولی باشد که قائل به عدم عصمت امامان است چنانکه در مراه الجنان ذیل سال وفات امام هادی  علیه السلام ایشان را امام رافضیان دانسته وگفته:

أربع وخمسین ومائتین
فیها توفی العسکری أبو الحسن علی الهادی بن محمد الجواد بن علی الرضا بر موسى الکاظم بن جعفر الصادق العلوی الحسینی. عاش أربعین سنة، وکان متعبداً فقیهاً إماماً، استفتاه المتوکل مرة، ووصله بأربعة آلاف درهم وهو أحد الأثنی عشر الذین تعتظ الشیعة الغلاة عصمتهم.

((سال 254:در این سال وفای کرد ابو الحسن علی الهادی ...و او یکی از ائمه دوازده گانه است که غلو کنندگان از شیعه قائل به عصمت ایشان هستند))در حالی که شیعه عصمت را از لوازم وضروریات شیعه میداند و مرحوم شریف سید مرتضی رحمه الله نیز کتابی تحت عنوان تنزیه الانبیاء نگاشته ودر پایان ان ائمه علیهم السلام را مبرای از گناه دانسته وکلماتی که در این زمینه امده را تبیین و توجیح میکند.

البته اینجا همانجائی اولین جوابی که به ما داده میشود از طرف فرقه متصوفه این است که ایشان در اصل شیعه بوده ولی تقیه میکرده اند که ما در جواب گوئیم تقیته حد و مرز معینی دارد و این نیست که هر کس در هر جائی به هر نحوی درباره هر کسی به هر نحوی سخن بگوید و ما آن را تحت عنوان تقیه توجیه کنیم (حاشا و کلا )

آیا کسی که اینگونه درباره امام هادی علیه السلام سخن میگوید از انبیائی همانند ابراهیم علیه السلام که قرآن در وصف او می فرماید: (( وان من شیعته لابراهیم ))(که در روایات ذیل آیه شریفه و درتفسیر آن  آمده است ابراهیم علیه السلام از شیعیان امیرالمومنین علیه السلام است) بالاتر است.

هم ایشان در وقایع سال 265در مراه الجنان گوید:

خمس وستین ومائتین

وفیها توفی محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی بن محمد الجواد بن علی الرضى بن موسى الکاظم بن جعفر الصادق العلوی الحسینی، أبو القاسم الذی تلقبه الرافضة بالحجة وبالقائم وبالمهدی وبالمنتظر، وبصاحب الزمان. وهم ینتظرون ظهوره فی آخر الزمان من السرداب، وهو عندهم خاتم الأثنی عشر الإمام. وضلال الرافضة ما علیه مزید، فإنهم یزعمون أنه داخل السرداب الذی بسر من، رأى، وأمه تنظر إلیه، فلم یخرج إلیها، وذلک فی سنة خمس وستین، وقیل ست وخمسین ومائتین وهو الأصح، فاختفى إلى الآن، وکان عمره لما عدم تسع سنین، وقیل أربع سنین، وقیل غیر ذلک فی سنه، وفی السنة التی عدم فیها. وهم ینتظرون ضالته منذ خمس مائة سنة، وما وجدوها ولا یجدونها.
قلت: والمهدی الذی وردت به الأخبار، اسمه محمد بن عبد الله، کما قال صلى الله علیه وآله وسلم: " یواطی اسمه اسمی، واسم أبیه اسم أبی " ، وقد أوضحت فساد مذهبهم، وما هم علیه من الضلالة والخرافات والمحال فی " کتاب المرهم فی علم الأصول ".

ترجمه ((و در این سال وفات کرد محمد بن الحسن العسکری ...

ابو القاسمی که رافضه(شیعه واین لقبی است که اهل تسنن به شیعیان می دهند وشاه ولی درباره شیعه با همین عنوان یاد میکند)  لقب حجت و قائم و مهدی و منتظر و صاحب  الزمان به او می دهند و ایشان منتظر هستند ظهور او را در اخر الزمان از سرداب و او نزد ایشان خاتم دوازده امام است.

وگمراهان شیعه بیش از این میگویند پس ایشان گمان دارند وارد شدن او را در سردابی در سرمن رای (نام قدیم سامرا) و منتظر اویند پس خارج نشده به سوی ایشان و این واقعه در سال 255 وگفته شده 256بوده و این اصح است پس تا الان اختفا داشته و عمر او هنگام معدوم شدن (این چنین قبیحانه قطب و مرشد شاه ولی در باره ان حضرت علیه السلام میگوید)9 سال و گفته شده 4 سال وگفته شده غیر این و در سالی که عدم فیها (معدوم شده در ان ) وایشان منتظر گمشده خود هستند تا اینک که سال 500 است و او را نیافته و نمییابند...

و معلوم است فساد مذهب ایشان ...

ایا کسانی که دنبال رو این چنین افرادی میروند و ولایت یدا بید ازایشان گرفته اند از کسی که امام زمان علیه السلام را معدوم میداند  میتوان اعتقاد به امام علیه السلام را داشت.

لذاست ایشان چنانکه در یاد داشت قبل عرضه داشتم قطب خود را بقیه الله میدانند اگر چه بالاتر نیز رفته اند که انشاء الله بزودی عرضه خواهم کرد.

نوشته شده توسط : محبوبعلی

نظرات ديگران [ نظر]